Rahmetli babam vesile olmuştu; onunla sevmiştim
leylakları... 80’li yıllarda salonun tavanını leylak rengine boyayarak bir “devrim”
yapmıştı. Önce yadırgamış, sonra sevmiştik... Göztepe’de, okul yolunda her gün
önünden geçtiğim güzel bir leylak ağacının olduğunu da rahmetli babam sayesinde
fark edebilmiştim... Galiba mor salkımdı o; ama biz leylak olarak bilirdik onu.
Leylaklar ve morsalkımlar birbirine çok benzer. Renkleri de aşağı yukarı
aynıdır ve ne güzeldir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder